Dordrecht in de oorlog

Een collectie van historische items van de tweede wereldoorlog in Dordrecht.

Het Korps Pontonniers en Torpedisten in Dordrecht. 

Het Korps Pontonniers en Torpedisten in Dordrecht.

Over het Korps Pontonniers en Torpedisten. 
De Pontonniers hebben in de geschiedenis een lange tijd onder het wapen der Artillerie gevallen. Hetgeen de Rode bies op de kraag van het pontonniersuniform verklaard, welke we ook terugzien bij artillerie uniformen. De taak der Pontonniers was het leggen van bruggen over waterwegen waar legers zich over konden voortbewegen. Later werden de Torpedisten toegevoegd aan de Pontonniers. Zij hadden als taak om mijnversperringen onder water te leggen of te verwijderen. Hetgeen de naam Torpedisten vandaan komt. Afgeleid van het woord Torpedo. Pas in 1927 kwam het korps Pontonniers en Torpedisten als één korps onder het wapen van de Genie te vallen. Het Depot voor Pontonniers en Torpedisten was in Dordrecht gevestigd. Een deel daarvan was gelegerd in de Benthienkazerne op de Buiten-Walevest. Hier zat ook de opleidingscompagnie. Oftewel de school voor Pontonniers en Torpedisten. Een stukje verder op de Buiten-Walevest stond de Pontonnierskazerne welke vandaag de dag nog steeds bestaat. De rest van het kantonnement was tijdens de mobilisatie verdeeld over diverse locaties in Dordrecht, met name een aantal scholen in Krispijn. En ook in Papendrecht zaten Pontonniers. De sterkte van het Kantonnement was in mei 1940 bijna 1500 man. Doch was ongeveer 20% hiervan bij het uitbreken van de oorlog pas enkele dagen onder de wapenen en dus niet inzetbaar. Het betrof de jongste lichting van de schoolcompagnie. De pontonniers waren op het gebied van oorlogsvoering en wapeninzet nauwelijks of niet getraind en de meeste aandacht tijdens hun opleiding ging uit naar hun specialistische genietaak. Desondanks kenden de Pontonniers en torpedisten tijdens de meidagen een verrassende inzet die qua moed en beleid opmerkelijk was te noemen. *1 * 

Het Korps Pontonniers en Torpedisten in Dordrecht.


Het Pontonniersuniform. 
Hieronder ziet u een Pontonniersuniform van de mobilisatieperiode in Nederland. Het is een veldgrijs buitenmodel jasje met het kenmerkende onklare anker van het wapen der Pontonniers. Dit is te zien aan de kraag, in combinatie met de twee rode biezen aan de boven en onderzijde ervan. De twee sterren aan weerskanten maken duidelijk dat het om een jas gaat die toebehoorde aan een 1e luitenant van de Pontonniers. De jas heeft vier zakken en aan de stof is goed te zien dat het hier een buitenmodel uniform betreft en niet het zogenaamde grove wol uniform wat in de regel door manschappen en vaak ook onderofficieren werd gedragen. 


Officieren konden aanspraak maken op een vergoeding voor de aankoop van een Buitenmodel Uniform. Ook hadden zij een beter salaris om zo'n aankoop te kunnen bekostigen. Het is een reden waarom er heden ten dage nog veel buitenmodel uniformen te vinden zijn en slechts weinig grove wol uniformen. Laatstgenoemde moesten de Nederlandse militairen inleveren tijdens de bezetting en werden gretig door de Duitsers doorgebruikt en omgebouwd naar Duitse model uniformen. De Buitenmodel Uniformen bleven vaak in privébezit. Deze jas is daar een voorbeeld van. Helaas is de jas niet op naam. 
Op de foto's hieronder zijn twee displaywijzen te zien. Eén met de veldgrijze kwartiermuts, en één met helm. In veel gevallen kon de officier ook nog een kepie dragen. 
De kwartiermuts met gouden bies is er één voor officieren en was voor elk dienst of wapenvak gelijk. Op de kwartiermuts zit een Oranje Leeuw. 
Op de volgende foto is de Nederlandse helm te zien met kenmerkende Leeuwplaat. De helm was in de regel voor elke militair gelijk en heeft geen karakteristieke eigenschap voor de rang van officier wat men bij andere landen soms nog wel ziet. In gevechtssituaties zou de helm worden gedragen. Daarnaast is nog een zogenaamde "Sam Brown" riem te zien met klewang of sabeldrager. De riem was bedoeld voor officieren en van hetzelfde model als Britse officieren droegen. De sabeldrager bood plaats zoals de naam al zegt aan een sabel of klewang. 


Update 12 mei 2020:
Inmiddels is het gelukt een complete mannequin neer te zetten. Hieronder ziet u daarvan de foto's:
De mannequin beeld een 1e luitenant van het Korps Pontonniers en Torpedisten uit zoals in mei 1940. Op de eerste vier foto's draagt hij zijn gevechtshelm. in zijn linkerborstzak heeft de luitenant een stafkaart van Dordrecht gestoken. Over zijn uniform draagt hij de standaard "Sam Brown" riem zoals gedragen door officieren van het Nederlandse vooroorlogse leger. Daaraan heeft hij diverse zaken bevestigd. Allereerst zijn M25 pistoolholster waar normaal gesproken het FN Browning pistool in zou zitten. Eveneens een standaard wapen onder Nederlandse officieren en ook onderofficieren. Pontonniersofficieren waren dikwijls nog uitgerust met de oudere revolver. Naast zijn holster zit het patroonmagazijntasje, welke plaats biedt aan twee patroonmagazijnen. Aan zijn heup draagt hij de klewang. Hoewel dit wapen voornamelijk nut had binnen het KNIL ( Koninklijk Nederlands Indisch Leger) als middel om zich door de jungle te bewegen, had de klewang in het Europese Nederlandse leger meer een traditioneel karakter. Desalniettemin werd de klewang door veel Nederlandse officieren en onderofficieren gedragen tijdens de meidagen van 1940. Er is zelfs een verhaal bekend van een Nederlandse militair die hier op de Grebbeberg Duitse soldaten mee te lijf is gegaan. 

Verder kijkend zien we een broek welke een andere kleur heeft dan de jas. Iets dat voor kwam. Meestal was het buitenmodel uniform kleur gelijk omdat deze als set werd aangekocht door de militair. Echter is de broek vaak het meest slijtage gevoelig waardoor de aanschaf van extra broeken nog wel eens nodig was. Het was dus niet altijd gegarandeerd dat men dezelfde kleur broek kon aanschaffen. Deze broek heeft eveneens een Rode bies net als de jas. Dit is gebruikelijk voor officieren. Over de broek draagt de luitenant beenkappen. Manschappen droegen meestal beenwindsels. Onder zijn beenkappen zien we zwarte schoenen. Ook deze werden vaak privé aangeschaft waarvoor men dan weer een vergoeding kreeg. 

Op de foto's hieronder ziet u dat de officier zijn helm heeft ingeruild voor zijn kwartiermuts. Daarnaast heeft hij een geopend pakje Nederlandse Amateur sigaretten in zijn hand. In de andere hand heeft hij één van de sigaretten vast. De mobilisatieperiode was nog een tijd waarin vrijwel iedere volwassene man rookte. Hetzij de pijp of de sigaret. 

Update 22 juli 2021: 
Intussen zijn er een aantal aanpassingen verricht aan de samenstelling van het bovenstaande mannequin. Bestudering van vele foto's van het Korps Pontonniers en Torpedisten wees uit dat de (onder)officieren van dit korps doorgaans uitgerust waren met de M1873 revolver in plaats van het M25 pistool. Daar is de M25 holsterset vervangen voor een M1873 revolverset. Ook is er een gasmaskertas met gasmasker toegevoegd ( Type G) aan het mannequin. Tot slot is er een fotocamera en een bril toegevoegd om het geheel realistischer te doen overkomen. De foto's vind u hieronder: 



Verbandakte Korps Pontonniers en Torpedisten met handtekening van kantonnementscommandant Josephus Adrianus Mussert. 
( Klik op de foto voor een vergroting. )

Het onderstaande document is een Verbandakte ( Arbeidscontract) voor een militair van het Korps Pontonniers en Torpedisten. De Militair tekent in deze Verbandakte voor een periode van 6 jaren. Interessant is , dat de militair deze akte ondertekende, slechts drie weken voor het begin van de oorlog in Nederland. Wat nog interessanter is , is dat Overste Mussert de akte heeft ondertekend. 
Overste Mussert was depot en kantonnementscommandant van het Korps Pontonniers en Torpedisten in Dordrecht en gaf in eerste instantie leiding aan de Nederlandse troepen in Dordrecht. Gedurende de strijd heerste er een verraadpsychose onder de troepen en ook enkele officieren waardoor Mussert niet meer werd vertrouwd en regelmatig werd beschuldigd van het feit dat hij informatie door zou spelen naar de Duitsers. Mussert was inmiddels de broer van Anton Mussert, leider van de NSB en voor velen was dat genoeg om aan te nemen dat Mussert wel een verrader moest zijn. 
Toen Dordrecht ontruimd werd vertrok Mussert net als veel andere militairen in Dordrecht naar Sliedrecht. Hier werd gepoogd door de Nederlandse officieren 1e Luitenant Kruithof en Reserve Kapitein Bom om Mussert aan te houden. Hetgeen misliep. Luitenant Kruithof schoot Mussert neer die overleed in het ziekenhuis in Gorinchem. 


Pontonniersdocument 1e luitenant Leeuwenberg. 
Onderstaand is een interessant en officieel militair document van het korps pontonniers en torpedisten in Dordrecht. Deze is gericht aan reserve 1e luitenant Leeuwenberg. Het werd samen met het militaire zakboekje teruggezonden naar de betreffende militair en er wordt ook verzocht een document terug te zenden naar het mobilisatie bureau. Wellicht werd er een beroep gedaan op de luitenant ten behoeve van de mobilisatie. Luitenant Leeuwenberg werd op 3 december 1921 bevorderd tot reserve luitenant der Artillerie en is op 3 december 1925 bevorderd tot reserve 1e luitenant en toegevoegd aan het Korps Pontonniers en Torpedisten. Het is onbekend of deze luitenant in Dordrecht was tijdens de meidagen van 1940. 

Het Korps Pontonniers en Torpedisten in Dordrecht.



Origineel negatief van de trouwfoto van Reserve 1e luitenant J. van der Houwen. 

Hieronder is de trouwfoto van Ridder der Militaire Willemsorde der 4e klasse 1e reserve luitenant J. van der Houwen te zien in zijn uniform. Luitenant van der Houwen was officier van het achterwachtpiket op 10 mei 1940. Tijdens zijn fietsrit richting de kazerne werd hij al beschoten door Duitse parachutisten, hij was de eerst officier die aankwam bij de kazerne en trof de manschappen onvoorbereid aan. Met een twintigtal manschappen en een beperkt munitierantsoen ging hij op pad richting de Krispijnse weg om het gevecht aan te gaan met de in de Polder gelande Duitse parachutisten. De spoorwegtroepen bij Villa Weizigt en het station waren intussen al in gevecht met deze parachutisten en hadden door hun kordate optreden de voorwaarden gecreëerd voor wat later de vernietiging van vrijwel een complete Duitse compagnie parachutisten zou zijn. Toen het gevecht met de parachutisten van 3./ FJR 1 grotendeels voorbij was en al een aanzienlijk deel van de compagnie krijgsgevangen, gewond of gesneuveld was, trok luitenant van der Houwen met ongeveer een tiental pontonniers en torpedisten op naar het Bosch van de Roo om het van de laatste parachutisten te zuiveren. Zonder risico was dit bepaald niet. Zij werden constant onder vuur genomen door eigen troepen die in de waan waren dat het Duitsers waren. Opeens stonden er parachutisten op en kwam de Duitse Leutnant Schmelz naar voren met de mededeling dat hij en zijn troepen zich wilden overgeven. 
Daarmee maakte de groep van Luitenant van der Houwen in eerste instantie zo'n 30 Duitse krijgsgevangenen, En later nog een tiental. Voor zijn moed, beleid en trouw zou de luitenant van der Houwen na de oorlog benoemd worden tot Ridder van der Militaire Willemsorde der 4 klasse. *3

Het Korps Pontonniers en Torpedisten in Dordrecht.



Handboek soldaat met bijlagen. 

Het Korps Pontonniers en Torpedisten in Dordrecht.

 
Hier ziet u een handboek soldaat met diverse bijlagen. Wat interessant is aan dit handboek is met name de bijlage van het tableau voor de opleiding tot dpl. sergeant 1937III van 19 april-21mei 1938. Op het tableau staan de lessen die een korporaal in opleiding tot sergeant moest volgen. De namen van de militairen die deze lessen verzorgden staan onderaan op het tableau:
1 : Luitenant Fransen. 2. Adjudant Steeds. 3. Sergeant Balt. 4. Sergeant Wieringa. 6. Sergeant Majoor Troost. 7. Sergeant Roubos. 
Het handboek soldaat is een standaard uitgave van de koninklijke militaire academie. Hierin staat informatie met betrekking tot rangen en standen, insignes en wapengebruik en onderhoud. Vaak staat er nog een naam en eenheid in de kaft van dit soort boekjes geschreven, dat is hier niet het geval. 

 

Oorlogszakboekje dienstplichtig soldaat Titte Wijbrands.

Het Korps Pontonniers en Torpedisten in Dordrecht.


Hier ziet u een oorlogszakboekje van dienstplichtig soldaat Titte Wijbrands. Hij was opgeroepen als gewoon dienstplichtige bij het Korps Pontonniers en Torpedisten in 1934. Titte werd geboren op 20 maart 1914 in Stavoren. Zijn vader Pieter Wijbrands was stoker. Het is goed mogelijk dat zijn zoon ook stoker werd en daardoor bij het Korps Pontonniers en Torpedisten werd geplaatst. Het korps was immers rijk aan militairen die een achtergrond in de scheepvaart hadden. De staat van dienst van dienstplichtig soldaat Wijbrands is niet meer bekend. Het is daardoor onduidelijk of hij onder de wapenen was in mei 1940. Wel is dit erg waarschijnlijk. 

Het oorlogszakboekje werd uitgereikt aan elke militair. Daarbij kreeg de militair een herkenningsplaatje uitgereikt om, om de nek te dragen. Op de voorkant van dat herkenningsplaatje stond de geboorteplaats van de militair, zijn geboortedatum en lichtingsnummer. Op de achterkant stond dan zijn naam. In het zakboekje stonden meer gegevens beschreven. Op de eerste pagina van het zakboekje stonden de algemene gegevens van de militair en van zijn ouders. Op de tweede pagina enkele gegevens van de militair zelf, zoals kledingmaten, bloedgroep en eventuele vaccinaties. Op pagina drie is ruimte voor aantekeningen omtrent verwondingen, overlijden en de plaats van begraven. Op pagina 4 tot en met 51 staan vervolgens bepalingen beschreven over de rechten en plichten van de militair wanneer hij gewond is, krijgsgevangen wordt gemaakt of tewerk wordt gesteld door een vijandelijke mogendheid. Daarna staan er pagina's met invulmodellen voor het noteren van het testament. Tot slot staan er achterin het boekje berichtenkaarten omtrent gewonden, zieken of overleden personen van de koninklijke landmacht op voet van oorlog. Dit waren invulkaarten ten behoeve van het informatiebureau van het Rode Kruis. Wanneer de militair kwam te sneuvelen, werden het boekje en herkenningsplaatje door het Rode Kruis ingenomen voor het verwerken, begraven en eventuele repatriëren van de gesneuvelden.  

Wat opvallend is aan dit oorlogszakboekje zijn de stempels van het Korps Pontonniers en Torpedisten - Schoolcompagnie Pontonniers. Daar het opleidingsdepot van het Korps Pontonniers en Torpedisten gevestigd was in onder andere de Benthienkazerne in Dordt en in deze kazerne ook de schoolcompagnie ondergebracht was heeft Pontonnier Titte Wijbrands in ieder geval de tijd van zijn opleiding tot pontonnier in Dordrecht doorgebracht. 
In het zakboekje is ook nog een document met liederen voor bijeenkomsten van militairen aanwezig. 



Kraagemblemen Korps Pontonniers en Torpedisten. 
Hieronder ziet u een originele set kraagemblemen ten behoeve van een militair bij het Korps Pontonniers en Torpedisten. Op elk kraagstuk van het zogenaamde "grove stof" uniform of het proefmodel uniform werden deze emblemen gedragen om aan te duiden dat de militair onderdeel was van het
K P&T. Alleen op het buitenmodel uniform vond men geborduurde kraagemblemen op de kraag. 



1e luitenant Korps Pontonniers en Torpedisten. 

Het Korps Pontonniers en Torpedisten in Dordrecht.

Hier vindt u het uniform van een 1e luitenant van het Korps Pontonniers en Torpedisten. Het uniform heeft wat verschillen ten opzichte van de 1e luitenant die eerder geplaatst werd op deze pagina. De jas, broek, de twee kwartiermutsen en de kepie behoorden allemaal dezelfde persoon. De schoenen, beenkappen, riem, sabel en helm zijn toegevoegd om het geheel compleet te maken. 

In de jas zit nog een naamlabel. Helaas is de naam niet leesbaar meer. De 1e luitenant van het K P&T die bovenaan de pagina is uitgebeeld is uitgerust voor het veld of het gevecht. Bij dit uniform is de keuze gemaakt om een draagwijze voor een wat meer ceremoniële gelegenheid uit te beelden. Opvallend is overigens de grote maatvoering van het uniform. Waar het meestal een probleem is om Nederlandse uniformen af te passen op een mannequin, is dit uniform eigenlijk zelfs nog een slagje te groot. Dat komt niet veel voor bij Nederlandse uniformen, hetgeen erop wijst dat de drager van het uniform zeker voor zijn tijd een grote man was. Voor de uitbeelding van het uniform is ervoor gekozen om een foto in de beeldbank van het regionaal archief Dordrecht als inspiratie te gebruiken: Deze foto toont de commando-overdracht van Overste Valliant op Overste Mussert bij de Pontonnierskazerne. Zie foto
Rechts op die foto staat een 1e luitenant van het K P&T met sabel in de hand. Hij draagt het zogenaamde "Jeneverkruis". Een medaille voor trouwe dienst voor officieren. 


De eerste drie foto's hierboven zijn een mooie weergave van de 1e luitenant die zijn officierskepie draagt. Het K P&T droeg geen regimentsnummer op de kepie. Wel droegen zij een Nederlandse leeuw op de kepie of kwartiermuts. Aan de sabeldrager van de officiersriem hangt een Yzerhouwer sabel. De klewang werd doorgaans in het veld en ook tijdens de meidagen gedragen. De sabel daarentegen werd meer bij ceremoniële gelegenheden gedragen. 
Op de borst van het uniform is een Officierskruis voor trouwe dienst geplaatst. In dit geval 25 jaar. Het kruis werd ook wel het Jeneverkruis genoemd, omdat bij uitreiking ervan, traditioneel een glaasje Jenever gedronken werd. Op de vierde foto draagt de officier zijn helm. Deze foto toont dan ook de meeste gelijkenis met de foto van het regionaal archief. Bij de foto's hieronder is wat meer ingezoomd op de jas en de kepie. Ook hier zijn op de kraag van de jas weer duidelijk de twee sterren te zien als rangonderscheidingstekens voor de rang van 1e luitenant. En de onklare ankers van het K P&T. 



Zakboekje van Sergeant P.G.J. Duits - Landweer Pontonniers.
 
Hieronder vindt u het zakboekje van sergeant Petrus Gijsbertus Johannes Duits. Dhr. Duits is op 20 juli 1890 geboren in Valburg ( Gelderland ) als zoon van Nicolaas Duits en Berdina Laks. Hij was schipper van beroep. Op 3 maart 1910 werd Petrus Duits als loteling van de lichting 1910 uit de gemeente Valburg ingedeeld bij het Korps Pontonniers. Dat korps was inmiddels tot 1927 een zelfstandig korps dat toen nog onder de Artillerie viel. Zijn staat van dienst in de stamboeken maakt niet duidelijk of hij opkwam in Dordrecht. Dit is wel waarschijnlijk aangezien Dordrecht al vanaf de 16e eeuw de standplaats was van de maritieme geniesoldaat. Tussen zijn opkomstdatum en en het jaar 1914 ging hij diverse keren met groot verlof en kwam hij ook weer terug. op 1 augustus 1914 kwam hij terug van groot verlof tijdens de mobilisatieopkomst. De neutraliteit van Nederland moest gehandhaafd worden. op 31 oktober 1914 werd Dhr. Duits bevorderd tot korporaal, en op 31 augustus 1915 werd hij sergeant. Per 1 augustus 1917 ging Dhr. Duits over naar de 2e landweer compagnie Pontonniers in landweerdistrict Nijmegen. Een klein jaar later op 11 juni 1918 ging hij over naar het Landweer district Arnhem I. Op 1 oktober 1919 ging Dhr. Duits weer met groot verlof als onderdeel van de demobilisatie. Zijn zakboekje vermeld dan nog dat hij per 1 september 1922 door reorganisatie over ging naar het Korps Pontonniers en Torpedisten. In 1925 heeft hij een stempel voor inlevering van militaire goederen in zijn zakboekje. Vermoedelijk heeft hij daarna nog wel iets van een reserve functie gehouden. Bij het zakboekje zit namelijk nog een reisboekje met bonnen voor vervoer door rijksrekening. Het document maakt duidelijk dat hij in 1931 nog onderdeel was van de aanvullingsreserve. Wanneer bij openbare kennisgeving de aanvullingsreserve van zijn wapen en lichting plaats vond kon hij met de reisbonnen in het boekje gratis reizen naar zijn mobilisatiebestemming. Dit was de Pontonnierskazerne in Dordrecht. Het boekje is ondertekend door een kapitein op 27 maart 1931. 

Het boekje met reisbonnen, behorende bij het bovenstaande zakboekje:



Oorlogszakboekje en herkenningsplaatje Korps Pontonniers en Torpedisten.
 

Het Korps Pontonniers en Torpedisten in Dordrecht.

Op de foto's hieronder ziet u het oorlogszakboekje en het herkenningsplaatje van Arie Verbaan. Arie Verbaan werd geboren op 31 december 1913 in 's Gravenhage. Hij was de zoon van Floris Verbaan en Clasina Groen en woonde op de Urkschestraat nummer 2 in Scheveningen. Na onderwijs genoten te hebben aan het Lager Onderwijs werd hij Visser van beroep. Op 16 februari 1933 werd Arie ingelijfd als gewoon dienstplichtige bij het Korps Pontonniers en Torpedisten. Hij werd ingedeeld bij de Schoolcompagnie van de Pontonniers in Dordrecht. Op 29 juli 1933 ging hij met groot verlof. Op 13 september 1937 kwam hij weer terug en na nog een oefening in Epe te hebben bijgewoond tussen 20 en 24 september ging hij op 29 september weer met groot verlof. Op 29 augustus 1939 kwam hij als onderdeel van de Algemene Mobilisatie weer terug. Tot aan de oorlog bleef hij onder de wapenen. Zijn staat van dienst vermeld niet wat zijn mobilisatiebestemming was. Aangezien er ruim 1500 Pontonniers en Torpedisten in Dordrecht waren tijdens de meidagen kan dat goed Dordrecht geweest zijn. Vast staat in ieder geval dat hij de meidagen van 1940 als militair heeft meegemaakt want op 24 mei 1940 ging hij voor een laatste keer met groot verlof. 

Het oorlogszakboekje is van hetzelfde type als het eerder beschreven oorlogszakboekje van Titte Wijbrands. Bij dit oorlogszakboekje zit echter wel zijn herkenningsplaatje. Het herkenningsplaatje is van zink. Erop is zijn naam, geboortedatum, geboorteplaats, lichtingsnummer en militaire onderdeel gestanst. Het plaatje werd met behulp van een koord om de nek gedragen. In het oorlogszakboekje zijn weer de stempels van de schoolcompagnie pontonniers van het Korps Pontonniers en Torpedisten te zien. 


Ansichtkaarten Korps Pontonniers en Torpedisten. 
De onderstaande ansichtkaarten zijn uitgaven van J. de Weg. Het zijn civiele postkaarten met afbeeldingen van de Benthienkazerne van het Korps Pontonniers en Torpedisten op de Buiten-Walevest. Beide kaarten zijn in 1934 verzonden. 

Veldpostkaart Pontonnier - 11 maart 1940. 
Hieronder ziet u een veldpostkaart welke geschreven is door een pontonnier aan vermoedelijk zijn zus. De kaart is geschreven door pontonnier H v.d. Bosch van de 2e depot compagnie ( kamer 5 ) . Hij schrijft dat hij vanaf Rotterdam de trein naar Dordrecht had gemist. De volgende dag is hij verder gereden en moest hij bij de commandant komen die hem vertelde dat hij voortaan eerder moest vertrekken. Verder schrijft hij dat het hem goed gaat. 


Voorschrift Inrichten Stellingen - Korps Pontonniers en Torpedisten. 
Hieronder ziet u een voorschrift voor het inrichten van stellingen. Het voorschrift is uitgegeven door de Koninklijke Militaire Academie in Breda in 1933. Dit voorschrift is gestempeld met een stempel van het Korps Pontonniers en Torpedisten. Het is gebruikt voor de opleiding van Pontonniers en Torpedisten. In het voorschrift staat uitvoering beschreven en geïllustreerd hoe men allerlei types van dekkingen en stellingen diende aan te leggen.  



Kribbekist W.v. Vuurde Korps Pontonniers & Torpedisten Dordrecht.

Kribbekist Korps Pontonniers en Torpedisten.
Hieronder ziet u een zogenaamde kribbekist. De kribbekist was een afsluitbare houten kist die de militair verstrekt kreeg. In deze kist kon hij zowel privéspulletjes opbergen maar ook zijn militaire uitrusting. De kribbekist stond meestal aan de voet van het bed of onder het bed en was bedoeld voor op de legeringskamer in de kazerne. Voor manschappen en onderofficieren waren de kribbekisten doorgaans van een standaard model en meestal zwart geverfd of groen. De kribbekist is ongeveer 58 cm lang, 35 cm breed en 28 cm hoog. Officieren hadden meestal een wat langere kledingkist die groen geverfd was. De kribbekist op deze foto behoorde aan de Dienstplichtige W. v. Vuurde met het lichtingsnummer 156. Wat deze kist extra bijzonder maakt is dat deze van een militair is geweest die diende bij het Korps Pontonniers en Torpedisten in Dordrecht. Op de kist staat zeer duidelijk: 

W. v. Vuurde
Wap. No             KL.No 156
Corps Pont. en Torp. 
Schoolcomp. Pontonniers 
Dordrecht. 

De kribbekist is bovendien hergebruikt. Deze is eerst groen geweest en de letters zijn, hoewel moeilijk leesbaar nog te ontcijferen, waaruit blijkt dat de kribbekist eerst van Dhr. W. Tempelaar Litz is geweest. Laatstgenoemde diende bij het 4e Depot Bataljon - 7e Compagnie. 
Helaas is er nog geen verdere informatie boven water gekomen over één van deze beide militairen. Het is lastig na te gaan zonder geboortedatum. Hoe dan ook is deze kribbekist een prachtig stuk geschiedenis met betrekking tot het Korps Pontonniers en Torpedisten en de stad Dordrecht. 


Herkenningsplaatje Gradus P. van den Berg - Korps Pontonniers en Torpedisten.
Hieronder vindt u het herkenningsplaatje van de militair Gradus P. van den Berg. Van den Berg werd geboren in Renkum op 25 mei 1918. Hij was militair bij het Korps Pontonniers en Torpedisten van de lichting 1938. Zijn lichtingsnummer is P-27. Het gaat hier om een gestanst plaatje. Eerdere versies van het naamplaatje werden met zuur beschreven. Verdere informatie is helaas nog niet te leveren, daar de aanvraag voor de staat van dienst nog moet geschieden.  


Erewoordverklaring Adjudant-Onderofficier van het Hoofd - Korps Pontonniers en Torpedisten.
Hieronder ziet u een erewoordverklaring van Adjudant-Onderofficier Jan van 't Hoofd. De Adjudant vocht in mei 1940 mee met het Korps Pontonniers en Torpedisten. De erewoordverklaring was een verklaring waarmee de Nederlandse militair diende te beloven niet meer de wapens op te pakken tegen Duitsland of Duitse troepen. Hierdoor hoefden de Nederlandse militairen die deze verklaring tekenden niet in krijgsgevangenschap. 

Het Korps Pontonniers en Torpedisten in Dordrecht.


Indeling voor de Dienstplicht kaart. 
Hieronder ziet u de indelingskaart voor de dienstplicht voor Dhr. Abraham van de Velde. Hij werd ingeschreven voor de lichting 1939. De inlijving vond plaats tussen 1 en 10 april 1939 bij het Korps Pontonniers en Torpedisten in Dordrecht. De kaart is uitgegeven door de burgemeester van Renesse. 


Zakboekje Gerrit Nagel - Korps Pontonniers en Torpedisten. 
Hieronder vindt u het zakboekje van Gerrit Nagel, geboren op 1 augustus 1903 in Winschoten. Gerrit was ten tijde van het opstellen van het zakboekje ongehuwd en elektricien van beroep. Gerrit werd op 12 mei 1922 vrijwillig verbonden als geniesoldaat voor vier jaar. Hij werd ingeschreven voor de militie van de lichting 1923 voor de gemeente Winschoten. Op 4 maart 1924 werd Gerrit overgeplaatst naar het Korps Pontonniers en Torpedisten. Hij werd Torpedist Stoker op 10 mei 1924. Op 10 augustus 1925 werd hij bevorderd tot Korporaal Stoker. Op 17 maart 1926 werd Gerrit opnieuw verbonden voor een jaar, en daarna op 10 februari 1927 voor een periode van vier jaar. Op 15 maart 1928 werd hij Korporaal Machinedrijver. In 1928 kreeg hij tenslotte de Watersnoodmedaille. Op 10 augustus 1931 werd hij tenslotte tot Sergeant Machinedrijver bevorderd en op 2 mei 1932 werd Gerrit voor onbepaalde tijd verbonden als vrijwilliger bij de landmacht. De laatste opmerkingen zijn op 18 december 1933 in het boekje geschreven. Gerrit Nagel heeft dus in ieder geval tot 1933 bij het Korps Pontonniers en Torpedisten gezeten. 



Ik ben altijd op zoek naar Pontonniers gerelateerde zaken ten tijde van de mobilisatie of meidagen 1940. 

Heeft u voorbeelden van deze zaken? Ik neem ze graag op in de collectie! Mailen kan dan naar info@dordrechtindeoorlog.nl

©2017-2024 :Https://www.Dordrechtindeoorlog.nl: (Op de content op deze website berust auteursrecht: Deze content mag niet worden gedeeld, gedupliceerd of gepubliceerd zonder nadrukkelijke toestemming van de auteur van deze website. Voor verzoeken hieromtrent kunt u zich richten tot : Info@Dordrechtindeoorlog.nl of kijken op : www.Dordrechtindeoorlog.nl - Gebruiksvoorwaarden websitecontent).

*1 Bron: Zuidfront-Holland1940 - Kantonnement Dordrecht
*2 Bron: De groene boekjes van het museum 1940-1945 Dordrecht, deel 5, 6, 7, 8 Pontonniers, Mineurs, Sappeurs en Spoorwegtroepen. 
*3 Bron: Zuidfront-Holland1940- Dordrecht 2e fase. 


E-mailen
Map
Info